Les Lazaristes Hotel, Θεσσαλονίκη: Αναζωογονητική Πολυτέλεια

Αρχιτέκτονες – Designers: Π. Μακρίδης + Συνεργάτες

Το 5 αστέρων ξενοδοχείο “Les Lazaristes”, δημιουργήθηκε στο χώρο μιας καπναποθήκης των μέσων του 20ου αιώνα, στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης. Το ακίνητο αγοράστηκε με στόχο να αποτελέσει το πρώτο βήμα στη δημιουργία ενός ξενοδοχείου υψηλής κατηγορίας. Το έργο κατασκευάστηκε από τη ΔΟΜΟΤΕΧΝΙΚΗ ΑΕ σε διάστημα τριών χρόνων. Κύριος στόχος του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού ήταν η δημιουργία ενός σύγχρονου, πολυτελούς ξενοδοχείου το οποίο να συνδυάζει τα γοητευτικά χαρακτηριστικά της κοσμοπολίτικης ατμόσφαιρας ενός μεγάλου ξενοδοχείου με τη ζεστασιά και τη διορατικότητα ενός boutique hotel. Με δυναμικότητα 143 κλινών, το ξενοδοχείο διαθέτει δύο εστιατόρια, μπαρ, αίθουσες συνεδρίων  και πολλαπλών χρήσεων, business room και εξαιρετικά ευρύχωρα δωμάτια.

Η μορφολογική οργάνωση διατήρησε τη δομή του υφιστάμενου κτιρίου. Οι επεμβάσεις στις όψεις αφορούσαν κυρίως στο ρυθμό και στις αναλογίες των ανοιγμάτων, σύμφωνα με τη νέα εσωτερική λειτουργική οργάνωση, διατηρώντας την αισθητική της λιτής εργοστασιακής μορφολογίας. Οι όψεις του κτιρίου καλύφθηκαν εξωτερικά με εμφανές σκυρόδεμα βαμμένο σε χρώμα σκούρο γκρι, με κατακόρυφες και οριζόντιες χαράξεις, ενώ σε σε τμήματα των όψεων εφαρμόστηκε επίχρισμα σε χρώμα ώχρας, με κατακόρυφες γραμμώσεις. Η προσθήκη μεταλλικών στοιχείων περιμετρικά του κτιρίου (στέγαστρα, σκίαστρα, μπαλκόνια και οριζόντιες περσίδες) σε χρώμα χοντροκόκκινο, προσδίδει στο κτίριο μία ιδιαίτερη δυναμική που επιτείνεται το βράδυ με κατάλληλο φωτισμό. Η στέψη του κτιρίου γίνεται με κεκλιμένη στέγη επενδυμένη με φύλλα χαλκού. Τα φύλλα του χαλκού μετά την τοποθέτηση οξειδώθηκαν με ειδική τεχνική προκειμένου να αποκτήσουν το ανοιχτό πράσινο χρώμα της παλαίωσης.

      
Η υφιστάμενη πολυώροφη καπνοθήκη κατασκευάστηκε το 1962 με φέροντα οργανισμό από οπλισμένο σκυρόδεμα. Το κτίριο βρισκόταν σε καλή κατάσταση αλλά λόγω της κατασκευής του σε μια εποχή, που δεν υπήρχε αντισεισμικός κανονισμός, κρίθηκε σκόπιμη η ενίσχυση του στατικού φορέα με μανδύες, νέα τοιχεία οπλισμένου σκυροδέματος και η ενίσχυση της θεμελίωσης με γενική κοιτόστρωση. Δημιουργήθηκαν δύο νέα κλιμακοστάσια, το κλιμακοστάσιο διαφυγής και το κλιμακοστάσιο υπηρεσίας που με υπάρχον κεντρικό κλιμακοστάσιο καλύπτουν τις ανάγκες πυροπροστασίας. Οι τρεις νέοι ανελκυστήρες που κατασκευάστηκαν, δύο για το κοινό και ένας για το προσωπικό του ξενοδοχείου, βρίσκονται στο κέντρο βάρους της κάτοψης και εξυπηρετούν όλα τα επίπεδα από το πρώτο μέχρι και το δώμα. Κάτω από τον ακάλυπτο υπαίθριο χώρο του οικοπέδου δημιουργήθηκε υπόγειος χώρος στάθμευσης δύο επιπέδων, με δύο ανελκυστήρες οχημάτων και δύο κλίμακες διαφυγής.

Ο βασικός χώρος υποδοχής απέκτησε διώροφο ύψος, με τοπική καθαίρεση της πλάκας του πρώτου ορόφου. Ο χώρος αυτός έχει μια ιδιαίτερη θεατρικότητα καθώς διάφορα στοιχεία όπως ένα “δάσος” από φωτιστικά που είναι αναρτημένα ασύμμετρα από την οροφή, φωτιστικές σχισμές στις πλευρικές υπερυψωμένες επιφάνειες και μια δερμάτινη πανύψηλη κουρτίνα αποτελούν ιδιαίτερα σκηνογραφικά στοιχεία. Δίπλα ακριβώς από το χώρο υποδοχής διαμορφώνεται ένα υπερυψωμένο καθιστικό με ξύλινο δάπεδο που φωτίζεται περιμετρικά και μοιάζει να ίπταται πάνω από το γύρω μαρμάρινο δάπεδο. Ένα λιτό μαρμάρινο τζάκι αερίου και επιλεγμένα έπιπλα διαμορφώνουν μια ξεχωριστή ατμοσφαιρική γωνιά του ξενοδοχείου.

Καθώς το ξενοδοχείο βρίσκεται στην καρδιά μιας περιοχής που τα τελευταία χρόνια αποκτά έντονα καλλιτεχνικό χαρακτήρα, ο μελετητής πρότεινε ως θεματολογία των εσωτερικών χώρων του ξενοδοχείου τις τέχνες, αφιερώνοντας κάθε ένα από τα επτά επίπεδα του ξενοδοχείου σε μια από αυτές. Έτσι στους κοινόχρηστους χώρους και στις σουίτες κάθε ορόφου παρουσιάζονται φωτογραφίες έργων μουσικής, χορού, αρχιτεκτονικής, θεάτρου, γλυπτικής, ζωγραφικής και κινηματογράφου, που έχουν σχέση με τη Θεσσαλονίκη.

     
Ο σχεδιασμός των χώρων υποδοχής γίνεται πάνω σε έναν κεντρικό άξονα που συνδέει την κεντρική είσοδο του ξενοδοχείου με τον υπαίθριο χώρο της πισίνας. Η κύρια είσοδος γίνεται από το επίπεδο του υπερυψωμένου ισογείου. Τμήμα του κεντρικού κλιμακοστασίου ανόδου μεταβάλλεται σε κλιμακωτή ζαρντινιέρα με εποχιακά λουλούδια που εναλλάσσονται σε διάφορες εποχές του χρόνου, ενώ το πρίσμα της πλευρικής επιφάνειας της ράμπας για άτομα μειωμένης κινητικότητας επιτείνει τη γλυπτικότητα της όλης σύνθεσης. Στον ίδιο κεντρικό άξονα χωροθετούνται επίσης η ρεσεψιόν με έναν καλαίσθητο μαρμάρινο πάγκο εργασίας που τονίζεται με κατάλληλο φωτισμό, το γραφείο υποστήριξης, οι διάφοροι χώροι υποδοχής και καθιστικών, ένα ιδιαίτερο καθιστικό με βιβλιοθήκη, το μπαρ, οι αίθουσες εστιατορίου – με βοηθητικό χώρο εξυπηρέτησης – το βεστιάριο και οι χώροι υγιεινής.

Τα δάπεδα των χώρων υποδοχής έχουν διαστρωθεί με μάρμαρο Sahara beige, στο οποίο σημειακά τοποθετήθηκαν ένθετες δρύινες λωρίδες σε σκούρο χρώμα, στη διεύθυνση των κύριων κινήσεων στο χώρο. Η διαμόρφωση των ορόφων έγινε με επενδύσεις γυψισανίδας, που συνδυάζονται σε ορισμένους χώρους με ξύλινα στοιχεία από ξύλο καρυδιάς. Τα υποστυλώματα επενδύονται με κατακόρυφα στοιχεία μαρμάρου και ξύλο καρυδιάς. Κύρια χαρακτηριστικά στο σχεδιασμό των χωρών του εστιατορίου και του μπαρ είναι η εκτεταμένη χρήση επιφανειών από λωρίδες ξύλου σε τέσσερις αποχρώσεις και ο έμμεσος φωτισμός. Το εστιατόριο έχει τη δυνατότητα υποδιαίρεσης σε δύο ανεξάρτητες αίθουσες με ένα γυάλινο συρόμενο διαχωριστικό πέτασμα, που μαζεύεται σε ειδικά διαμορφωμένη εσοχή. Οι δύο αίθουσες μπορούν να εξυπηρετούνται ταυτόχρονα μέσω του παράπλευρου office. Συρόμενα υφασμάτινα πετάσματα παρέχουν τη δυνατότητα οπτικής ελάττωσης του εσωτερικού χώρου της μεγάλης αίθουσας.

Κατακόρυφες επιφάνειες από διπλή γυψοσανίδα, που εμφανίζονται αποκολλημένες από τις περιμετρικές τοιχοποιίες, με περιμετρικό φωτισμό φθορισμού, συνδυάζονται με ειδικά επιλεγμένα επιτοίχια γεωμετρικά φωτιστικά και προσδίδουν ιδιαίτερη θεατρικότητα στο χώρο. Ο τεχνητός φωτισμός συμπληρώνεται με αναρτημένα από την οροφή ασύμμετρα γραμμικά φωτιστικά έμμεσου φωτισμού. Τα ανοίγματα φυσικού φωτισμού σχεδιάστηκαν ως κάδρα προς τις εξωτερικές φυτεμένες επιφάνειες, με εξαίρεση τη γωνιακή τζαμαρία προς το χώρο της πισίνας, που δεν διακόπτει την οπτική συνέχεια εσωτερικού και εξωτερικού χώρου και παρέχει τη δυνατότητα επέκτασης του εστιατορίου στον υπαίθριο χώρο. Στο bar Papa, που είναι χωροθετημένο παραπλεύρως της κύριας εισόδου, έχει ως κυρίαρχα υλικά το ξύλο και το δέρμα. Το δρύινο δάπεδο και οι περιμετρικές επενδύσεις από ξύλο καρυδιάς, βάφονται σε σκούρο χρώμα καρυδιάς σε τέσσερις αποχρώσεις. Δύο φωτεινές επιφάνειες από τζάμι αμμοβολής, τονίζουν το γραμμικό ράφι των ποτών και τη θήκη των πούρων. Ειδικά επεξεργασμένες επιφάνειες από “χτενισμένη” ινοσανίδα διαμορφώνουν ένα περιμετρικά φωτιζόμενο πέτασμα και την ποδιά του πάγκου του μπαρ.

Στο χαμηλότερο κύριο επίπεδο του ξενοδοχείου διαμορφώθηκε η υποδιαιρούμενη αίθουσα συνεδρίων και λοιπών εκδηλώσεων Maria Callas, με ιδιαίτερο φουαγιέ, χώρους υγιεινής και δυνατότητα ανεξάρτητης τροφοδοσίας. Η αίθουσα είναι πλήρως ηχομονωμένη και στη διαμόρφωσή της ξεχωρίζουν οι ξύλινες επενδύσεις και η διαμόρφωση της οροφής με ξύλινη σχάρα από λωρίδες ξύλου καρυδιάς.

Hotel Design Magazine and Guide 2